Burcu B. Bilgin
Yıl 1990… Müziğin ve sinemanın daha bir ruhunun olduğu o yıllarda duygulu bir aşk hikayesi gişe rekoru kırdı. Öldükten sonra katilini arayan, bir yandan da sevgilisine kol kanat geren bir hayaletin öyküsüydü bu…
Bol gözyaşının yanında çokça da kahkaha içeren bu fantastik film, yani Hayalet/Ghost çevriminden yıllar sonra müzikal sahnesine geldi. Müzikali ilk gecesinde izleyip sizler için yorumladım.
Gençlik filmleriyle tanınıp asıl şöhreti 35 yaşında Dirty Dancing ile yakalayan, 57 yaşında hayat erken veda eden Patrick Swayze ile 90’ların en popüler yıldızı Demi Moore, komik ve yetenekli Whoopi Goldberg ile izleyiciyi fethetmişti.
Bugün 30 yaşını devirmeye az bir zaman kalan Hayalet, müzikal sahnesine 2011’de adım attı. Bu çok sevilen Tony adayı müzikal, şimdi Zorlu PSM Sahnesi’nde ilk gençliklerinde izleyenlerin orta yaşa adım attığı bir kitleyle yeniden, izlememiş gençlerle ise ilk kez buluşuyor.
Zorlu PSM sahnesine 28 Ekim’e kadar konuk olacak müzikal, vaktiyle Whoopi Goldberg’e ”En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu”, senaristi Bruce Joel Robin’e ise ”En İyi Orijinal Senaryo” ödülünü getiren Ghost’u müzik ve dansla yeniden yaratıyor.
Londra West End yapımı müzikalin ilk dakikalarında baş kahramanlar Sam’i canlandıran Niall Sheehy ile Molly rolündeki Rebekah Lowings’in keskin İrlanda aksanları dikkati çekiyor.
Konusu New York’un bohem semti Brooklyn ile kalbur üstü semti Manhattan arasında geçen öykünün ilerleyen dakikalarda sahne alan Oda Mae Brown rolündeki Jacqui Dubois ise ikilinin aksine dil hakimiyetine sahip…
Sam Wheat’e sevgilisi Molly’ye ulaşmak için yardım eden, ancak o güne kadar psişik güçlerinin farkına varmadığı için fal bakarak insanları dolandıran eğlenceli medyum Oda Mae rolündeki Dubois, Afro Amerikan aksanıyla Whoopi Goldeberg’i aratmıyor.
Orijinal hikayenin en vurucu anlarından olan meşhur çömlek sahnesinde yer alan Righteous Brothers imzalı nostaljik parça Unchained Melody, müzikal içinde sık sık kullanılıyor.
Öyle ki müzikal yaratıcıları bu şarkının gücünü bildiklerinden daha Sam hayattayken bile gitarıyla yeni evlerinde Molly’ye şarkıyı söylüyor. Unchained Melody, müzikalde üç kez yer alıyor.
1963 yılında yazılan şarkının bir kısmı çömlek sahnesinde Sam tarafından seslendirilirken, çiftin Oda Mae aracılığıyla birbirine dokunabildiği sahnede ikili tarafından çok güçlü bir şekilde yorumlanıp bol alkış alıyor.
Bu esnada Sheehy ve Lowings hem parçayı çok iyi söylüyor, hem de başarılı performanslarıyla izleyiciye gözyaşı döktüren duygu dolu bir sahneye imza atıyor.
Başarılı bir sahne performansına sahip olan ekibin yıldızı ise hiç kuşkusuz Oda Mae rolündeki Jacqui Dubois… İyi bir eşlikçi olmak bir yana başrol yıldızlarından adeta rol çalan Dubois’nın geçmişi ise müzikal başarılarla dolu…
Dubois, sadece güçlü sesi ve Afro-Amerikan vurgulu dile hakimiyetiyle kalmıyor, dansları ve güçlü oyunculuğuyla da sahnede parlayarak en büyük alkışı alıyor.
Ghost müzikali filmi önceden izleyenler için anlaşılması daha kolay bir yapım ancak seyretmeyenler için de konuyu özetliyor. Ancak tabii ki filmde görsel efektler yoluyla verilen kötülerin kara bir rüzgarla cehenneme gidişi, Sam’in eşyaları oynatması gibi sahneler filmi görenlerce daha iyi anlaşılıyor.
Müzikal izlerken çoğu izleyici çok duygulanırken arkamda yorum yapan iki genç kızın konuşmasına kulak misafiri oldum. Biri seyircinin ağlamasına anlam veremediğini, kendisinin sevgililerin aşk sahnesinde katılarak güldüğünü anlatıyordu.
O anda 28 yıllık bu öykünün duygusunun yeni nesle ne kadar geçebildiğini düşündüm. Sinemanın süper kahramanlar ve aksiyonlara teslim olduğu, Youtuberların film yıldızı olduğu bu dönemde yeni neslin sevdiği için iki dünya arasında sıkışmış bir hayalete gülmesi kaçınılmaz. Ama biz o hayalete inanmıştık.
Yorum Yapılmamış: "Ghost: O hayalete bizler inanmıştık"