Westworld: Gerçekten yılın dizisi mi?

Burcu B. Bilgin

Ekranların yeni dizisi Westworld, bugünlerde dizi fanatiklerinin neredeyse tek gündem konusu haline geldi. Game of Thrones’un son 2 sezonu olması nedeniyle şimdiden “geleceğe yatırım yapan” HBO kanalı, Michael Crichton imzalı 1973 yapımı filmi uyarlayarak televizyon ekranına taşıdı.

Daha Matrix, Terminator, Wayward Pines, hatta Stepford Wives bile ortada yokken yapay zeka, robotlarla yaratılan evren, geleceğin distopik dünyası, üçüncü boyut gibi kavramları beyazperdeye getiren Michael Crichton, aksiyon, bilim kurgu, western gibi türleri aynı potada eriten bir çalışmaya imza atmıştı. Benzeri bugün bile zor görülebilen 1973 tarihli bu enteresan film, bilim kurgunun en büyük ustası Christopher Nolan’ın erkek kardeşi Jonathan Nolan ile eşi Lisa Joy Nolan tarafından ekrana uyarlandı.

Ekrana gelir gelmez imdb ortalaması 9.3 olan Westworld, ayrıca dizi tarihinde ilk bölümüne en çok para harcanan yapım niteliğini taşıyor. Pilot bölümü 100 milyon dolara mal olan dizi (Game of Thrones’un pilot bölümü 20 milyon dolar),  bu diziye büyük umutlar bağlayan yapımcısı J.J Abrams’ın yüzünü kara çıkarmadı. Westworld, ilk gecesinde sadece ABD’de 3 milyonu aşkın kişiyi ekran başına topladı.

Peki, bu kadar ses getiren Westworld, gerçekten ”yılın dizisi” olmaya aday mı? İşte Westwold’ün kodları:

-Westworld neyi anlatıyor?: Dizi, zengin kesim için oluşturulmuş, Vahşi Batı’daki bir eğlence parkında geçiyor. Dr. Robert Ford (Anthony Hopkins) ve ekibi tarafından kurulan parkta ”ev sahipleri/hosts” şeklinde isimlendirilen robotlar bulunuyor. Yaratılan bu evrende kovboylar, randevu evinde çalışan kadınlar, çiftlik sahipleri ve aileleri, hatta kanun kaçaklarıyla Vahşi Batı canlandırılıyor. ”Yeni gelenler/newcomers” olarak adlandırılan müşteriler ise para karşılığında bu oyuna dahil oluyor.

Ancak bazen de evdeki hesap çarşıya uymuyor  ve robotların programları karışıyor. Bu durumda da eğlence parkını kuran ekip onları tekrar programlamak için merkeze çekiyor. Yeniden programlanan robot, Vahşi Batı’daki eğlence parkına geri dönüyor. Buna karşın, bazen de senaryodaki rolü değiştiriliyor. Mesela, önceden profesör iken yeni senaryoda şerif, çiftlik sahibi, barmen olabiliyor. Oyun bu şekilde sürüp gidiyor.

-Kadrosu iyi seçilmiş: Westworld, Anthony Hopkins ve Ed Harris gibi iki usta oyuncuyu aynı dizide buluşturuyor. Eğlence parkını kuran Doktor Ford rolündeki Hopkins, cool görüntüsüyle Hannibal Lecter’ı yeniden zihinlerimizde canlandırıyor. Harris ise Siyahlı Adam adlı acımasız bir nişancı rolünde karşımıza çıkıyor. Kafa derisi yüzmek, insanları, daha doğrusu robotların boğazını kestikten sonra sürüklemek gibi hobileri olan Siyahlı Adam, Tarantino filmlerinden fırlamış gibi bir karakter.

Kasabanın Polyanna’sı Dolores Abernathy ise dizinin bir başka baş karakteri. Evan Rachel Wood tarafından canlandırılan karakter, dizinin sert havasını başarıyla kırıyor. Dolores, son derece optimistik, kırlarda resim yapan, iyi kalpli bir kız. Hiçbir canlıya zarar vermeyen Dolores, bu nedenle bol bol kan dökülen eğlence parkında sürekli tehlikede. İlk bölüm boyunca sevgilisi Teddy (James Marsden) ile ayrılıp ayrılıp kavuşan Dolores, onu sürekli yeniden buluyor. Bu da işe traji komik bir hava katıyor.

Dizinin ilk bölüm final sekansındaki performansıyla Peter Abernathy rolündeki Louis Herthrum için ayrı bir parantez açmak istiyorum. Robot insanların çıplak bir şekilde sandalyede oturup yeniden programlandığı sahnede bu aktör, büyük fark yaratıp  ilk bölümün en iyi performansına imza attı.

Dizide Hemsworth ailesinin büyük abisi Luke Hemsworth ise yaratıcı ekipten Stubbs rolünde. Çok karakter olduğu için tanımak biraz zaman alacak gibi…

-Biraz sabır gerekiyor: Esasen dizinin ilk 15 dakikasına kadar konunun içine tam anlamıyla girilemiyor. Konuyu önceden bilmezseniz ne olduğunu anlamak zaman alıyor. Özellikle anlatılan hikayenin ortasından girip sonradan distopik dünyanın bileşenlerini tek tek tanıtan dizi, sık sık eğlence parkındaki sanal evren ile onların yaratıldığı asıl ortam arası geçişler yapıyor. Tekrar tekrar değişen senaryoyla izleyiciye diğer evrenin yaratılış öyküsü aktarılıyor. Bu başarılı bir teknik olsa da karakterleri tanımak için biraz sabır ve konuyu takip etmek için yoğun dikkat gerekiyor.

-Benzer konular var ama: Elbette ki bu türde çok film ya da dizi seyrettik. Terminator, Matrix, Stepford Wives, Wayward Pines, A.I, Ben Robot, hatta X-Men gibi… Ancak, Westworld’ün bunların X-Men hariç (çizgi roman olarak 1963 tarihli) daha eski bir hikaye olduğunu unutmamak gerekiyor.

Daha yapay zeka kavramı ortada yokken Michael Crichton tarafından yaratılan bu dahiyane hikayenin Matrix ve Terminator filmlerine esin kaynağı olduğu da biliniyor.

-Müzik seçimleri başarılı: Film süresince müzik kulağı iyi olan seyirci, çok sayıda parçanın kullanıldığını duyabilir. Mesela, western barında piyanoyla Soundgarden’ın Black Hole Sun parçasından bir bölüm yer alıyor.

Rolling Stones’un 1966 tarihli ikonik parçası Paint it, Black ise yine enstrümantal olarak sonlara doğru kasabada katliam yapılan sahnede kullanılıyor.

-Umut vaat ediyor: İyi işlenen senaryosu, sağlam kadrosu, farklı karakterleri ile Westworld’ün gelecek bölümlerinin de izleyiciyi ekrana bağlayacağını düşünüyorum. Westworld, bozmadan bu şekilde giderse sonbahar sezonu boyunca ekranın vazgeçilmezi olacağa benziyor. Şimdilik görünen bu… Hep birlikte izleyip göreceğiz.