Bartu Ben ve Doğu: İki şahane tutunamayan

Burcu B. Bilgin

(8.0/10)

Türkiye’de uzun süredir başarılı bir durum komedisi izlemeye hasret kaldık. Sinemada izleyiciyi güldürdüğü zannedilen incelikten yoksun kaba komediler çekilirken, ekranlar psikolojik dramalar ile ağır, iç karartıcı dizilerin işgali altına girdi.

Bir zamanlar Leyla ile Mecnun gibi absürt komediler, Avrupa Yakası gibi sitcomları yaratmış Türkiye ekranı, şimdilerde bu konuda kısırlık çekiyor. Ana akım kanallarda durum böyleyken dijital platformlar ise bu boşluğu doldurmaya başladı.

Sizlere sözünü etmek istediğim iki projeden Bartu Ben 2018 tarihli, diğeri ise bu sene Mart ayında seyirciyle buluşan Doğu.

Her ikisi de tıpkı son yıllarda izlediğimiz After Life, Love, Grace and Frankie, Atypical, Derry Girls, Master of None, Bojack Horseman, Modern Family, You’re the Worst gibi Batılı örneklerine yaklaşan bu iki hikayenin kahramanları, Oğuz Atay’ın romanına konu olacak düzeyde tam birer “tutunamayan”.

Her iki öykünün kahramanları da hepimizin ekran, tiyatro ve sinema projelerinden tanıdığımız aktörler. Kendi gerçek hayat hikayelerinden yola çıksalar da öykülerini ilginç ayrıntılarla sivrilterek kendilerinden birer anti kahraman yaratmışlar.

Bu halleriyle de hem gerçek, hem kurgusal karakterlere dönüşen Bartu Küçükçağlayan ve Doğu Demirkol, dünyada giderek yaygınlaşan türde iki başarılı çalışmaya imza atmışlar.

DOĞU:

Bu projelerden ilk olarak Doğu’dan söz etmek istiyorum. 2012 yılında Yetenek Sizsiniz yarışmasına katılan, ancak esprileri pek anlaşılamayarak seyircilerden tepki çeken, neticede de elenen komedyenin sonrasında şans yüzüne güldü.

Demirkol, ilk olarak 2018’de Ali Atay’ın Ölümlü Dünya filminde rol alırken, sonrasında başına tam anlamıyla talih kuşu kondu. Oyuncu, Cannes Film Festivali’nde yarışan Nuri Bilge Ceylan filmi Ahlat Ağacı’nın başrolünde yer aldı.

Demirkol, Doğu dizisinde ise “bir kaybeden” olarak başladığı kariyer serüvenini acımasızca hicvediyor. Yedi senedir bilgisayar mühendisliğinde okuyor, ebeveynleri ve kızkardeşi tarafından okulu bitiremeyişi ve bir baltaya sap olamayışı sebebiyle eleştiriliyor. Hatta arkadaş meclislerinin de eğlence konusu.

Ancak buradan herkesin itip kaktığı, ezilmiş biri olduğu sonucu çıkmasın. Ahlat Ağacı’ndaki Sinan Karasu gibi o da bütün bu loserlığına karşın öyle hazır cevap, öyle lafı gediğine koyan biri ki gerçek hayatta çok da çatışmak istemezsiniz.

Aslında da bu kaybetmişliğinde yanlış alanı seçmenin rolü büyük. Gerçek bir taşlama ustası, kara mizah cambazı ki Doğu, tam anlamıyla harcanıyor. İlgisi ve sevgisi olmayan bir alanda eğitim gördüğü için eski sevgilisi artık hocası olacak derecede okula demir atmış durumda.

Komedi alanındaki şans kovalamak için Youtube videoları çeken, hatta minimal bir şöhret de yapan kahramanımız, yine de bir türlü turnayı gözünden vuramıyor, istediği atılımı yapamıyor. Zaten o okul bir bitse…

Dizinin bazı sahneleri ise özellikle öne çıkıyor. Barda zengin, sosyetik kıza ağzının payını verdiği, esprisi anlaşılamadığı için yuhalandığı kişisel gelişim merkezindeki gösterisinin ardından kendisini yüreklendiren yaşlı teyzeyle konuşması, cenaze evinde yaşananlar dizinin başarılı sekansları arasında.

Yine Deren Talu’nun bir deniz kızını canlandırdığı hayali konuşma sahnesiyle dizinin bir noktada absürt komediye yaklaşması da dizinin öne çıkanlarından.

Doğu Demirkol çok başarılı bir aktör olsa da Doğu’nun en az kendisi kadar loser mühendis arkadaşı Özgür dizinin açık ara yıldızı. Sosyal hayatı kötü, insan ilişkilerinde başarısız, ilgisini çekmeye uğraştığı kadınların itici bulduğu Özgür, Doğu’yu da çıldırtıyor.

“Sen kadın olsan beni mi Yetkin Dikinciler’i mi seçersin?” gibi tuhaf sorular soran, doğum gününe gittiği iş arkadaşının bir türlü tanıyamadığı, gittiği varlıklı evde selfieler çeken Özgür rolünde Evliya Aykan harikalar yaratıyor.

Dizide aynı zamanda Doğu’nun ateist doktor babası ile tesettürlü avukat annesi arasındaki ilginç uçurum, başörtülü eczacı kadının Doğu’yu azarlaması, Doğu’nun alkol kullanmadığı halde bara gitmesi gibi ayrıntılarla da toplumsal çözümlemeler yapılıyor.

Benim biraz zorlama bulduğum sahne ise annesiyle gittiği kuyumcunun soyulduğu kısımlar oldu.

Sonuçta Doğu dizisi, dram konusunda Ahlat Ağacı’nda başarılı performansını izlediğimiz Demirkol’un ekrana kazandırdığı başarılı bir kara mizah ve durum komedisi.

İkinci sezonunu merakla beklediğim Doğu dizisiyle Demirkol, Master of None ile de ekrana gelen Aziz Ansari’nin Türkiye şubesi olduğunu herkese gösteriyor. (Imdb ortalaması: 7.5)

BARTU BEN: İkinci hikayemizin baş kahramanı ise bir başka tutunamayan olan Bartu. Demirkol’un kariyer hikayesi çok daha gerçeğe dayanırken, Bartu Küçükçağlayan ise kendisini baz alarak yarı kurgusal bir öykü yazmış.

Küçükçağlayan’ın, ödüllü yönetmen Tolga Karaçelik tarafından çekilen dizisinde Ezgi Mola, Öner Erkan, Ömür Arpacı, Şebnem Bozoklu, Furkan Kızılay, Tolga Karaçelik, Oğuzhan Uğur gibi bolca konuk oyuncu da var.

Bartu Küçükçağlayan, şimdiye kadar çok sayıda ödüllü sinema ve tiyatro projesinde yer alsa da Yalan Dünya’nın Orçun karakteriyle tanındı.

Ancak Bartu Ben’de görüyoruz ki aslında Orçun’luktan Bartu Küçükçağlayan bıkmış, hatta anlaşılan o ki bu karakterin üzerine yapışması ve ana akım medyada dizi sektörünün geldiği nokta sebebiyle ekrana tövbe etmiş. Ama işin kötüsü başka bir proje de önüne gelmiyor.

Kah “role girdikleri iddiasıyla” köpek gibi havlayan, dört ayak üzerinde dolaşan tiyatrocularla, kah “Çok iyi projem var” zannederek saçma sapan senaryosuyla film çekmeye çalışan ünlü oyuncularla kesişiyor Bartu’nun yolu.

Sinemasıyla, tiyatrosuyla, ekranıyla gerçek bir sektör eleştirisi olan Bartu Ben, metindeki birbirinden sağlam repliklerle de Küçükçağlayan’ın oyunculuğundan dahi başarılı bir senarist olduğunu ortaya koyuyor.

Cinsellikle ilgili esprileri de zekice metne yerleştiren Küçükçağlayan, bunları da bel altı esprilerden medet uman kaba komedilerin tam aksine öykünün doğal akışı içinde izleyici karşısına çıkarıyor.

Dizinin açık ara ön plana çıkan oyuncularına gelince; Bartu’nun, genç yaşta dul kalmış, kızını yalnız büyütmüş, ama bu çileli yaşantısına karşılık hayat kadını düşkünü olan dayısı rolünde Müfit Kayacan ile Bartu’ya sadakatiyle göz yaşartan tuhaf apartman görevlisi Şaban rolünde Cem Zeynel Kılıç büyük alkışı hak ediyor.

Dizide sektöre batırılan eleştiri okları, final sekansına yaklaştıkça giderek yükseliyor ve izleyicinin içine taş gibi oturan vurucu bir son bölümle bitiyor.

Bu bölümde Bartu’nun bir kafede buluştuğu Öner Erkan’ın, sinema filmiyle dizinin farkını “Hani sıkan ayakkabıyı çıkarıp evde terliğini giyiyorsun ya diziden çıkıp film çekmek öyle,” diye tanımlaması da dizinin akılda kalanlarından.

Sonuç itibarıyla Bartu Ben, eğlence sektöründe tutunmaya çalışan, ancak olumsuzluklarla dolu bir ortamda prensiplerinden vazgeçmemek uğruna devamlı kaybeden bir aktörün çok başarılı bir senaryoyla ve iyi bir kadroyla kotarılan öyküsü.

Bu yarı gerçek, yarı kurgusal hikayeyi izlerken neden Türkiye’de bu sektörün şu anda karaya oturmuş bir gemi gibi olduğunu daha derinden anlayacaksınız. (Imdb ortalaması: 7.6)

Yazımda değindiğim ve her ikisini de Blu TV’de izleyeceğiniz Bartu Ben ve Doğu, kara komedi, durum komedisi ve absürt komediyi buluşturuyor.

Her ikisinin de yeni sezonlarını izleyebilmek dileğiyle…