Burcu B. Bilgin
Beyazperde şu aralar süper kahramanlar, mutantlar, uzaylılar, her nevi doğa üstü güçleri olan yaratığın işgaline uğramışken, insan öykülerine, ”gerçek” yaşamın içinden filmlere hasret kaldık. Tam da bu dönemde öyküsüyle insanın içini ısıtırken sistemi sorgulatan bir film imdadımıza yetişti. Bu film, sıradan insanların yaşamlarını yalın ve samimi bir dille beyazperdeye taşıyan Annemle Geçen Yaz-Que Horas Ela Volta?
Sundance Jüri Özel Ödülü ve Berlin Halk Ödülü sahibi olan Annemle Geçen Yaz’ın öyküsü Brezilya’da geçiyor. Brezilyalı yönetmen Anna Muylaert’nin senaryosunu da yazdığı film, zengin bir ailenin evinde bakıcılık ve hizmetçilik yapan Val’ın (Regina Case) yaşam öyküsü çevresinde annelik olgusunu ve sınıf sorununu irdeliyor.
-Kimi anne kabul edersen…-
Film, kızı Jessica’yı çok küçük yaşta eski eşi ve yakınlarına bırakarak büyük şehir Sao Paulo’da çok zengin bir ailenin yanında çalışan Val’ın (Regina Case), evin oğlu Fabinho’ya (Michel Joelsas) havuz kenarında refakat ederken kızıyla yaptığı telefon konuşmasıyla başlıyor.
Buradan sonra flash forward ile 10 yıl sonrasına geçen filmde, artık Fabinho üniversite çağına gelmişken, bakıcısı Val ile anne-oğul gibi olduklarına tanıklık ediyoruz. Evladından çok uzaklarda olan Val, bu hasretini Fabinho ile giderirken, Fabinho da kariyeri ve hareketli sosyal yaşantısı nedeniyle anne şefkati görmediği onun yerine Val’i koyuyor. O kadar ki Fabinho, huzursuz olduğu anlarda gelip Val’a tahsis edilmiş dar, loş, havalandırması dahi olmayan odada onunla beraber kalıyor.
Tam bu noktada Val, 3 yıldır görüşmediği kızı Jessica’dan bir telefon alıyor ve kızının Sao Paulo’ya gelerek üniversite sınavına gireceğini öğreniyor. Kızı onunla beraber yaşamak üzere villaya gelince ise ortalık karışıyor. Annesinden uzak olan ve onunla arasında büyük düşünce farklılıkları bulunan Jessica (Camila Mardila) ve Val, birbirlerini hiç tanımadıklarını farkediyor. Bu noktadan sonra her ikisinin ve zengin ailenin hayatı farklı bir yöne doğru gidiyor.
Kendi kızından çok Fabinho’ya anne şefkati gösteren Val, annesinden çok Val’i benimseyen Fabinho, kızının kendisine ne kadar uzak olduğunu anlayan Val, annesinden ayrı kaldığı yıllarda gözünde canlandırdığı imajla karşısında bulduğu arasında bocalayan Jessica, o meşhur ”İnsanın annesi onu doğuran mı, yoksa bakan mıdır?” sorusunu bir kez daha akıllara getiriyor.
-Sistem neyi dayatırsa-
Filmin anne-çocuk ilişkisinin yanı sıra, altını çizdiği diğer konu ise sınıf ayrılıkları ve sistemin dayattığı zengin-yoksul, çalışan-işveren rolleri…
Çalıştığı evde yıllardır kendisine biçilen role alışmış olan Val, kızı Jessica’nın biçilmiş bu gömleğin içine sığmaması ve bu rolleri reddetmesiyle ortaya çıkan sorunlarla boğuşmaya başlıyor. Jessica’yı ”ikinci sınıf” olmaya ikna edemeyen Val, evin sahibesi Barbara (Karine Teles) ile de problemler yaşamaya başlıyor. Filmde, Jessica’nın annesine yönelik olarak sarf ettiği, ”Sana bu kuralları kim öğretti? Kimse bunları doğuştan öğrenemez” sözleri de filmin, sınıfsal ayrılıklarla ilgili ana mesajının altını çiziyor. Orta yaş bunalımı da filmde Carlos (Laurenço Mutarelli) karakterinin çevresinde yan öykü olarak işleniyor.
Neticede Annemle Geçen Yaz, söylemek istediği sözü yalın olarak söyleyen, samimi ve başarılı bir yapım. Özellikle Val’ı canlandıran Regina Case’nin müthiş oyunculuğunun da filme katkısı büyük. Sıradan insanların yaşamlarına ayna tutan bu filmi şiddetle tavsiye ederim.
Yorum Yapılmamış: "Annemle Geçen Yaz: Gerçek anne kimdir?"